တိုက်ိဳတာ၀ါသို႕တေခါက္

( ၂၀၀၉ခုႏွစ္ ဇြန္လ ၂၉ ရက္ေန႕ခရီးစဥ္ )

ဂ်ပန္စေရာက္ထဲက မသြားျဖစ္ခဲ့တဲ့ တိုက်ိဳတာ၀ါကို ဒီေန႕မွပဲ ေရာက္ျဖစ္ေတာ့တယ္။ အတူတူလည္ရမယ့္ သူငယ္ခ်င္းမရွိတာတေၾကာင္း၊ တေယာက္ထဲလည္း သြားရမွာ ေတာ္ေတာ္ေလး စိတ္ညစ္တာတေၾကာင္းနဲ႕ ဒီေန႕မွပဲ သြားျဖစ္ပါေတာ့တယ္။ ျမန္မာႏိုင္ငံကေန ေက်ာင္းတက္ဖို႕လာတဲ့ သူငယ္ခ်င္းညီမေလးကို လိုက္ပို႕ရင္းနဲ႕ ေရာက္ျဖစ္သြားတာပါ။ သူနဲ႕ကိုယ္နဲ႕က ေနတဲ့အရပ္က ေတာင္နဲ႕ေျမာက္ေပမယ့္ လိုက္ပို႕ရမယ့္ ၀တၱရားကလည္း ရွိေနေသးတာမို႕၊ ကိုယ္လည္းမေရာက္ဖူးတာနဲ႕ သြားျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။
Asakusa Senn က Daimon ဘူတာမွာ ဆင္းျပီး လမ္းေလွ်ာက္လိုက္ၾကတာ ဟိုေမးဒီေမးနဲ႕ ေလွ်ာက္ရင္းနဲ႕ မိနစ္၂၀နီးပါးၾကာေတာ့ ေတြ႕ပါျပီ တိုက်ိဳတာ၀ါ။ လမ္းမွာလည္း ထူးထူးျခားျခား အရုပ္ေလးေတြ ေတြ႕တာမို႕ ရိုက္ယူထားခဲ့ပါတယ္။



တေယာက္ကို ဂ်ပန္ယန္း ၁၄၂၀ေပးရတာမို႕ ျမန္မာေငြနဲ႕ တေသာင္းခြဲေက်ာ္ေက်ာ္ေလာက္က်ပါတယ္။ အိမ္ရွင္ ၀တၱရားေလးနဲ႕ ေရာက္ခါစ ညီမေလးဆိုတဲ့ အသိနဲ႕ ကိုယ္ခ်ည္းပဲလိုက္ရွင္းေတာ့ ၄ေယာက္စာ ၀င္ခနဲ႕တင္ ေတာ္ေတာ္ေလးေတာ့ အီသြားေလရဲ႕ :P လမ္းစားရိတ္ကလည္း တေယာက္စီကို ယန္း၁၀၀၀ ေလာက္က်သင့္ပါတယ္။ ျမန္မာစိတ္ဓာတ္ေလးက ဘယ္လိုမွ ေဖ်ာက္မရတာမို႕ တလမ္းလံုး ကိုယ္ကပဲ ရွင္းေပေတာ့ေပါ့ေလ။ :P



အေပၚကေန တိုက်ိဳျမိဳ႕ကို စီးျမင္ရတဲ့ ျမင္ကြင္းေလးက ၾကည္ႏူးစရာပါပဲ။





ၾကမ္းျပင္မွာ ၄ေပေလာက္ရွိတဲ့ မွန္ကြက္လုပ္ထားတာမို႕ တာ၀ါေအာက္တည့္တည့္က လမ္းမၾကီးနဲ႕ အျခားအရာေတြကို ျမင္ေနရတာလည္း အသည္းတေအးေအးနဲ႕ မၾကည့္ဘဲလည္းမေနႏိုင္တာမို႕ ၾကည့္ျဖစ္ခဲ့ပါေသးတယ္။



သြားေလရာအရပ္မွာ လက္ေဆာင္နဲ႕ အမွတ္တရပစၥည္းတခုခု၀ယ္တတ္တဲ့ ကၽြန္မ လက္ေဆာင္တန္းကို ေရာက္ျပန္ေတာ့ ကီးခ်ိန္းတခုေတာင္ ျမန္မာေငြနဲ႕ ရွစ္ေထာင္ တစ္ေသာင္းနီးပါး၊ မ်ားမ်ားစားစားလည္း မ၀ယ္ႏိုင္ဘဲ ၀င္းဒိုးေရွာ့ပင္းနဲ႕ ျပန္လာခဲ့ပါတယ္။ ဒါေတာင္ ေခၽြေခၽြတာတာ ႏွေျမာစြာနဲ႕ပဲ ဖုန္းမွာခ်ိတ္တဲ့ ကီးခ်ိန္း၂ခု၊ တာ၀ါပံုကီးခ်ိန္းႏွစ္ခုနဲ႕ တိုက်ိဳတာ၀ါအေသးစားေလး ၀ယ္ျဖစ္ခဲ့ပါေသးတယ္။ တျခားလိုခ်င္တာေတြကလည္း အမ်ားသား၊ :(



ကမာၻ႕မွတ္တမ္း ဂင္းနစ္မွတ္တမ္း၀င္တဲ့ အရာေတြကို ျပတိုက္လုပ္ထားတဲ့ ျပတိုက္ခန္းအေသးေလးကိုေတာ့ မ၀င္ျဖစ္ခဲ့ေတာ့ပါဘူး။ ေနာက္ထပ္၀င္ေၾကးတေယာက္ကို ယန္း၁ေထာင္က်သင့္မွာ တေၾကာင္း၊ အတူတူလာတဲ့ ညီမေလးနဲ႕ သူငယ္ခ်င္းေတြေရာ ကိုယ္ေရာပင္ပန္းေနျပီျဖစ္တာက တေၾကာင္းနဲ႕၊ သူတို႕ကလည္း သိပ္စိတ္၀င္စားပံုမရတာနဲ႕ မ၀င္ခဲ့ေတာ့ေပမယ့္ ေရွ႕ကေနေတာ့ ဓာတ္ပံုရိုက္လာခဲ့ပါတယ္။ အထဲ၀င္လည္း ဓာတ္ပံုေပးမရိုက္တာနဲ႕အတူတူေလ :P



တာ၀ါေအာက္ကိုျပန္ေရာက္ေတာ့ တာ၀ါေရွ႕မွာေရာင္းေနတဲ့ ေရခဲမုန္႕ဆိုင္က တေယာက္တခုစီ ၀ယ္စားျပီး အိမ္ကို ျပန္လာလိုက္တာ အိမ္ျပန္ေရာက္ေတာ့ ည၉နာရီခြဲေနပါျပီ။ အိုးးး. ပင္ပန္းလိုက္တာကြယ္။
ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္တကယ့္ကို ေပ်ာ္စရာေကာင္းခဲ့တဲ့ခရီးစဥ္တခုပါပဲ။