javascript:void(0)
မီးငယ္ရဲ႕ ျငိမ္းခ်မ္းတဲ့နားခိုရာ အိမ္ကေလးကို လာေရာက္လည္ပတ္သူ သူငယ္ခ်င္းမ်ားအားလံုး ျငိမ္းခ်မ္းၾကပါေစ .... အားလံုးပဲ ေပ်ာ္ရႊင္ခ်မ္းေျမ့ၾကပါေစ ...

Monday, August 16, 2010

လည္လည္ထြက္ျပန္ျပီဗ်ိဳ႕ ...

မီးငယ္ လည္လည္မထြက္ျဖစ္တာၾကာေပါ့ ... မသြားျဖစ္တာၾကာလို႕ အညႈိးနဲ႕ ထြက္ရသလား ေအာင့္ေမ့ပါတယ္ ..
ျပီးခဲ့တဲ့လက တလထဲတင္ အိမ္မွာေနတယ္လို႕ကို မရွိေလာက္ေအာင္ ေလွ်ာက္သြားျဖစ္ခဲ့ရတယ္ .. ျဖစ္ခ်င္ေတာ့ ျမန္မာက ၀န္ထမ္းေတြ ပေရာဂ်က္နဲ႕ ၃လစီလာရတယ္ .. သူတို႕ကို စံုေအာင္လိုက္ပို႕မယ္ ၾကံစည္ျပီးလိုက္ပို႕တုန္း .. ေဟာ . ေရာက္လာျပန္ျပီ ..ေနာက္တသုတ္ :D ... ကဲ .. ရွိေစေတာ့ ေနာက္ထပ္ေတာ့ လာေလာက္ေသးဘူးေလ .. ငါလည္း ကုသိုလ္ရတယ္ေပါ့ ... သြားမယ္ ၾကံစည္ျပီး သြားလို႕ ရက္ေတာင္မေက်ာ္ေသးဘူး .. အေမရိကက ခ်စ္ေသာ သူငယ္ခ်င္းေလးေတြ ေရာက္လာေလရဲ႕ .. ေသျပီဆရာ .. ဂိ ... လိုက္ပို႕ရျပန္ျပီေပါ့ .. ကိုယ္ကလည္း ေျခေထာက္မွာေဗြပါတယ္ေလ .. ဟိ .. တလထဲကို ကမာကုရ သံုးေခါက္ . ပင္လယ္ႏွစ္ေခါက္ .. အိုဒိုင္းဗား .. အဆကုဆ .. အုအဲႏိုး .. အခိဟဘရ ... TUFL ... အဲ့ .. ကုန္ေသးဘူး .. ေသျပီဆရာ .. ငါေတာ္ေတာ္ သြားႏိုင္ပါလားေပါ့ ... အဟဲ .. ကိုယ့္ေျခေထာက္သြားႏုိင္တာက အေရးမၾကီး ... အေရးၾကီးတာက ပိုက္ပိုက္ .. :D သံုးစရာ မရွိေတာ့ေလာက္ေအာင္ ျပတ္သြားတယ္ .. မီးငယ္တို႕ .. ဟိဟိ ၾကားေကာင္းေသးရဲ႕လား အရပ္ကတို႕ေပါ့ .. ကဲ .. ထူးေတာ့ပါဘူး .. ညည္းေတာ့ဘူး .. ဘယ္ေလာက္ကဲ ထားသလဲ သူငယ္ခ်င္း အကိုအမ .. ေမာင္ညီမေလးတို႕ေရ.. ၾကည့္သာ ၾကည့္ၾကေပေတာ့ :D

Friday, March 26, 2010

ကမာကုရသို႕တေခါက္

မမ၀ါ၀ါ တို႕မိသားစုနဲ႕တူတူ မထင္မွတ္ဘဲ ဘုရားတေခါက္ေရာက္ဖို႕ ျဖစ္လာျပန္ပါတယ္။ ျပန္ခါနီးမို႕ မအားတဲ့ မမတို႕ မိသားစုကို ဂ်ီတိုက္လို႕ ေတြ႕ဖို႕ပူဆာရာကေန ကမာကုရ ဘုရားသြားမယ္ဆိုတာနဲ႕ မီးငယ္လည္း လိုက္ျဖစ္သြားပါတယ္။ ေပ်ာ္ရႊင္ခဲ့တဲ့ ခရီးေလးတခုျဖစ္တာမို႕ မမ၀ါ၀ါရယ္၊ ဦးဥာဏ္ရယ္၊ ခိုင္ေလးရယ္ကို ေက်းဇူးတင္ပါတယ္လို႕ ဒီေနရာကပဲ ေျပာပါရေစ။ မမတို႕နဲ႕ ေနာက္တေခါက္ ထပ္သြားႏိုင္ဦးမယ္လို႕ ေမွ်ာ္လင့္ပါတယ္။ ျပန္လာႏိုင္ဖို႕ကိုလည္း မီးငယ္ဆုေတာင္းေပးပါတယ္ မမနဲ႕ ဦးဥာဏ္ :)



မီးငယ္ေနတဲ့ေနရာကေန ၄၅ မိနစ္ရထားစီးရတဲ့တိုက်ိဳဘိုတာမွာ မမ၀ါ၀ါတို႕မိသားစုနဲ႕ခ်ိန္းျပီးေတာ့ ေနာက္ထပ္ရထားတဆင့္ စီးရျပန္ပါတယ္။ ရထားေပၚက ဆင္းတဲ့အခါေတာ့ ကမာကုရကို သြားတဲ့ ဘတ္စ္ကား စီးရပါတယ္။ မီးငယ္ ပထမတေခါက္သြားတုန္းက ဘတ္စ္ကားမစီးဖူးခဲ့တာမို႕ ဒီတေခါက္ေတာ့ ေပ်ာ္ခဲ့ပါတယ္။ တိုက်ိဳျမိဳ႕ရဲ႕ ေတာင္ဘက္မွာရွိတဲ့ ယိုကိုဟားမားမွာ ရွိတဲ့ ဘုရားျဖစ္တာမို႕ ေက်းလက္စရိုက္ေလးေတြ လႊမ္းေနတဲ့ ေဒသခံေတြကို ျမင္ရတာ စိတ္လက္ေပါ့ပါးမႈကို ခံစားရျပန္ပါတယ္။
အေပၚကပံုေလးကေတာ့ ဘတ္စ္ကားထဲမွာ ရိုက္ထားတာပါ။ ဘိုးဘိုးဘြားဘြားေတြကို ျမင္ရတာမို႕ သူတုိ႕ရဲ႕ ခ်စ္စရာေကာင္းပံုေလးေတြကို ၾကည့္ရင္း မျပံဳးဘဲမေနႏိုင္ေအာင္ပါပဲ။

မမ၀ါ၀ါ ရဲ႕သမီးေလး ခိုင္ေလးပါ။ သြက္လက္ခ်က္ခ်ာတဲ့ ကေလးေလးျဖစ္သလို ကေလးခ်စ္တတ္တဲ့ မီးငယ္နဲ႕ ေတာ့ ခ်က္ခ်င္းကို အဖြဲ႕က်သြားတာပါပဲ။ အဲ့ဒီပံုေလးမွာေတာ့ အားလံုးပဲ လက္ေဆးေနၾကတာ ေတြ႕ရမွာပါ။ ဘုရား ပရ၀ဏ္ထဲကို ေရာက္ျပီဆိုတာနဲ႕ လက္ႏွစ္ဖက္လံုးကို စင္ၾကယ္ေအာင္ ေဆးၾကရပါတယ္။ ဂ်ပန္လူမ်ိဳးေတြရဲ႕ ခ်စ္စရာေကာင္းတဲ့ ဓေလ့တခုဆိုလည္း မမွားပါဘူး။

သပၸာယ္လွတဲ့ ကမာၻေက်ာ္ ရုပ္ပြားေတာ္ျမတ္တဆူျဖစ္တဲ့ ကမာကုရဗုဒၶရုပ္ပြားေတာ္ျမတ္ပါ။ လူေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားဟာ ဂ်ပန္လုိ႕ ေျပာလိုက္တာနဲ႕ ကမာကုရနဲ႕ တြဲျပီးသိေလ့ရွိၾကပါတယ္။ ရုပ္ပြားေတာ္ျမတ္ ကို အိမ္မွာ ကိုးကြယ္ပူေဇာ္ဖို႕ လက္ေဆာင္အျဖစ္ရရွိရင္လည္း ကံေကာင္းတယ္လို႕ ယံုၾကည္ၾကပါတယ္။
မီးငယ္ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ ရွိစဥ္ထဲက လက္ေဆာင္ရခဲ့ဖူးပါတယ္။ ေနာက္ထပ္ယံုၾကည္မႈ တခုက ကမာကုရ ဆင္းတုေတာ္ကို လက္ေဆာင္အျဖစ္ ရတဲ့ မိသားစုက တေယာက္ေယာက္ဟာ ဂ်ပန္ကို ကိုယ္တိုင္သြားျပီး ကမာကုရဘုရားကို ဖူးခြင့္ရတယ္ ဆိုတဲ့အယူပါပဲ။ မီးငယ္ရဲ႕ ျမန္မာမွာရွိတဲ့ ေမေမ့မိတ္ေဆြ မိသားစုေတြထဲမွာလည္း အဲ့လိုပဲ ၾကံဳေတြ႕ခဲ့ၾကရတာမို႕ တိုက္ဆိုင္မႈဆိုရင္ေတာင္ ယံုၾကည္ႏိုင္ေလာက္တဲ့ အေနအထားပါပဲ။

ဦးဥာဏ္၊ မမ၀ါ၀ါ၊ နဲ႕ ခိုင္ တို႕မိသားစု အမွတ္တရ

မီးငယ္ မမ၀ါ၀ါ နဲ႕ သမီးေလးခိုင္ အမွတ္တရ

အရမ္းကို ေပ်ာ္ခဲ့ရတဲ့ အမွတ္တရေန႕ေလးပါ။ ျပည္ေတာ္ျပန္ခါနီး အလုပ္ေတြ မအားလပ္တဲ့ၾကားက တကူးတက ေတြ႕ေပးခဲ့တဲ့ မမတို႕ မိသားစုကိုလည္း ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။ ေႏြးေထြးတဲ့ ေမတၱာတရားေတြနဲ႕ လႊမ္းျခံဳထားတဲ မမတို႕မိသားစုကို အားက်ေလးစားစြာနဲ႕ ဒီပို႕စ္ေလးကို အမွတ္တရ တင္ေပးလိုက္ပါတယ္။
မမတို႕ မိသားစု အျမဲထာ၀ရ ျငိမ္းခ်မ္းပါေစ။

ခ်စ္ခင္လွ်က္

မီးငယ္







Wednesday, March 24, 2010

မီးငယ္နဲ႕ဒစ္စေနလန္း(၅)

Pirate of Disney Land



မနက္၈နာရီ Disney Land စဖြင့္တဲ့အခ်ိန္ကေန ည ၁၀နာရီ ပိတ္တဲ့အခ်ိန္ထိ မီးငယ္တို႕ေစာင့္ျပီး ေဆာ့ခဲ့တာမို႕ တေနကုန္ေပ်ာ္ခဲ့ရတဲ့ ေန႕တေန႕ပါပဲ။ မိုးေတြရြာေနတဲ့ၾကားထဲကကို အေအးမိခံျပီး မီးငယ္တို႕ ေဆာ့ခဲ့တာ အဟီး
ကဲတာေလ :D ညေနေစာင္းေလာက္မွာမိုးတိတ္တာမို႕ ကံေကာင္းေထာက္မစြာပဲ မီးငယ္ Pirates ကို ၾကည့္ခြင့္ ရခဲ့ပါတယ္။ Disney Land ရဲ႕ အေက်ာ္ၾကားဆံုး ေဖ်ာ္ေျဖမႈတခုပါပဲ.။ တေနကုန္ မလည္ဘဲနဲ႕ ညက်မွ လာတဲ့သူေတြေတာင္ ရွိပါတယ္။ မီးငယ္လည္း မ်က္ေတာင္ကို မခတ္ႏိုင္ေအာင္ကို ေငးၾကည့္ခဲ့ရပါတယ္ :)

မီးငယ္နဲ႕ဒစ္စေနလန္း(၄)

SMALL WORLD အ၀င္၀



ကမာၻေလးထဲကိုမ၀င္ခင္ တန္းစီေနတုန္း ၁၅မိနစ္တခါ နာရီေလးထြက္လာတာကို အရုပ္ေလးေတြ ထြက္ကတဲ့ ပံုေလးပါ။ အရမ္းခ်စ္ဖို႕ေကာင္းလြန္းလို႕ ရိုက္လာတာ . :D

Wednesday, March 10, 2010

မီးငယ္နဲ႕ဒစ္စေနလန္း(၃)

Small world

မီးငယ္ အႏွစ္သက္ဆံုး ကမာၻေလးပါ။ တကယ့္ကို တီးလံုးသံေလးနဲ႕ လြင့္ေျမာေနခဲ့ရတဲ့ ေနရာေလးမို႕ အားလံုးလည္း ထပ္တူခံစားရေအာင္ တင္ေပးလိုက္ပါတယ္။ ဘယ္လိုမွ တင္မရလို႕ ၾကာေနတာပါ ။ အခုေတာ့ youtube မွာ upload လုပ္ျပီး တင္လုိက္တယ္။ အဆင္ေျပပါ့မလားမသိ ။ မီးငယ္နဲ႕ တူတူ ေပ်ာ္ရႊင္စြာ ခံစားႏိုင္ၾကပါေစေနာ္ :)

Tuesday, March 9, 2010

မီးငယ္နဲ႕ ဒစ္စေနလန္း ( ၂ )

မီးငယ္အႏွစ္သက္ဆံုး SMALL WORLD

တကယ့္ကို ကမာၻေသးေသးေလးထဲေရာက္သြားသလိုပါပဲ။ အပင္ပန္းခံျပီး တန္းစီရတာေတာင္ ႏွစ္ေခါက္ျပန္၀င္ ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္ :D ပထမတေခါက္တုန္းက ဓာတ္ပံုေတြရိုက္ျပီး ဒုတိယတေခါက္မွာေတာ့ ဗီြဒီယုိ ပါ ရိုက္ခဲ့ပါတယ္။ မီးငယ္အႏွစ္သက္ဆံုး ေနရာမို႕ မီးငယ္ရဲ႕ အိမ္ေလးကို လည္လည္လာတဲ့သူေတြလည္း တခါထဲ ေရာက္သြားသလို ခံစားေစခ်င္လို႕ပါ။ ေလွကေလးစီးလို႕ အထဲ မွာ ၁၅ မိနစ္တိတိ ၾကာပါတယ္။
တကယ့္ကိုကမာၻငယ္ေလးထဲေရာက္သြားတာပါပဲ။ ကမာၻအရပ္ရပ္မွာရွိတဲ့ လူမ်ိဳးေတြရဲ႕ ယဥ္ေက်းမႈ ဓေလ့ထံုးစံ ေတြ၊ အကေတြ အားလံုးကို သရုပ္ေဖာ္ထားတာ။ အရုပ္ကေလးေတြက လည္း ခ်စ္ဖို႕အရမ္းေကာင္းေနေတာ့ မီးငယ္ တို႕ မ်က္ေတာင္ေတာင္ မခတ္ႏိုင္ပါဘူး.။ အထဲမွာ ၾကားေနရတဲ့ တီးလံုးေလးေတြကလည္း အရုပ္ေလးေတြနဲ႕ တူတူ ကိုယ္ပါ လြင့္ေမ်ာလို႕ ကေနရသလိုလို။ ေပ်ာ္လိုက္တာကြယ္။ တကယ့္ကို ျငိမ္းခ်မ္းတယ္။ တီးလံုးေလးေတြကိုပါ နားေထာင္ေစခ်င္လြန္းလို႕ ဗြီဒီယိုျပန္ ရိုက္ခဲ့တာ. ေနာက္ပို႕စ္မွာ ၾကည့္ေနာ္။ ဒစ္စေနလန္းရဲ႕ အႏွစ္သက္ဆံုးေနရာပါပဲ။

မီးငယ္နဲ႕ ဒစ္စေနလန္း ( ၁ )

ဂ်ပန္စေရာက္ထဲက သြားခ်င္လိုက္တဲ့ DISNEY LAND :P ေစ်းကၾကီးတာတေၾကာင္း၊ သြားရမယ့္ သူငယ္ခ်င္း အေဖာ္ မရွိတာတေၾကာင္းနဲ႕ ေရာက္ကိုမေရာက္ခဲ့ပါဘူး။ မီးငယ္က သြားသာသြားခ်င္တာ ရန္ကုန္ တိရစာၧန္ ဥယ်ာဥ္က Roller Coaster ေတာင္ မစီးရဲမွေတာ့ ( အဟင့္ ) Disney Land မွာ ဓာတ္ပံုရိုက္ လို႕ပဲ ရမယ္ေလ။ ဘာကိုစီးရဲမွာတုန္း။ အဲ့ဒီေတာ့ တေယာက္ထဲသြားဖို႕ဆိုတာ ဘယ္လိုမွ မျဖစ္ခဲ့ဘူးေပါ့။ ဒီတပတ္ေတာ့ ရံုးက စီနီယာ အကိုက လိုက္ပို႕မယ္ေျပာတာနဲ႕ သြားဖို႕စီစဥ္လိုက္ၾကပါတယ္။ သူငယ္ခ်င္း အမ တေယာက္ရယ္၊ စီနီယာအကိုရယ္၊ မီးငယ္ရယ္ ၃ ေယာက္ေပါ့ေလ။ သြားပါမယ္ဆိုေနမွ မိုးတေနကုန္ ရြာမယ္တဲ့ :O စိတ္ညစ္ လိုက္တာ ေျပာမေနနဲ႕ :( ဘယ္လိုလုပ္သြားမလဲေပါ့။ စီနီယာအကုိကို ေျပာေတာ့ မိုးရြာေတာ့ လူနည္းနည္း ပါးမယ္ ထင္တယ္တဲ့ ၊ ဘာျဖစ္ျဖစ္ သြားရေအာင္ ဆိုတာနဲ႕ မနက္၆နာရီ အိမ္က ထြက္လို႕ သြားခဲ့ရျပီေပါ့။ ဒါေတာင္ မီးငယ္တို႕ အိပ္ရာထ ေရခ်ိဳးေနတာ နည္းနည္းၾကာသြားတာနဲ႕ စီနီယာ အကိုက ဘူတာမွာ ငုတ္တုတ္ ေလး .. ဟိ ဟိ .. စိတ္ေတာ္ေတာ္ရွည္တဲ့ အကိုတေယာက္ပါပဲ။ရထား ႏွစ္ဆင့္စီးလို႕ေရာက္ခဲ့ရျပီေပါ့ ဒစ္စေနလန္း ေရ .... မိုးေတြရြာေနလို႕ စိတ္မၾကည္ဘဲ မသြားခ်င္ခဲ့တာေတာင္ အရုပ္ခ်စ္တဲ့ မီးငယ္ ဒစ္စေနလန္း ျမင္တာနဲ႕ လူပါ လန္းသြားတယ္ :D

မိုးေတြရြာေနလို႕ လူနည္းမယ္ထင္ခဲ့တာ .. ဘယ္နည္းလိမ့္မလဲ ။။ ထီးေလးေတြ ေဆာင္း မုိးကာေလးေတြ ၀တ္လို႕ တန္းစီေနတဲ့လူေတြ အမ်ားသားလား။ နည္းနည္းေနာေနာလူအုပ္မဟုတ္ဘူး :( ေသျပီ မိုးရြာထဲေတာ့ ေျခေထာက္ကိုက္ေအာင္ တန္းစီရေတာ့မယ္။ ကိုယ္က ဘာမွ မစီးႏိုင္လို႕ ကိစၥမရွိေပမယ့္ အတူသြားတဲ့ ႏွစ္ေယာက္က စီးခ်င္တာမို႕ မီးငယ္တို႕ ေစာင့္ေပေရာ့ေပါ့။ ၀င္ေၾကးက တေယာက္ကို ၅၈၀၀ ယန္း က်သင့္တာမို႕ ျမန္မာေငြနဲ႕ ၆ေသာင္းခြဲေလာက္ရွိပါတယ္။ စီနီယာအကိုက သူေပးမယ္တဲ့ :D ဟဲ မီးငယ္ တို႕ အကုန္အက်သက္သာသြားေလရဲ႕။ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။ ၅၈၀၀ ေပးျပီးတာနဲ႕ အထဲမွာ ၾကိဳက္တာကို စီးလို႕ရပါတယ္။ ၁၀ မိနစ္ေလာက္ စီးဖို႕အေရး ၂ နာရီေလာက္ တန္းစီရတာတခုပါပဲ :) မုန္႕ကေတာ့ ကိုယ္စား ခ်င္တာ ကိုယ္၀ယ္စားေပါ့။

၀င္၀င္ခ်င္းပဲ ဘိုးဘိုးရုပ္ၾကီး ေျပးဖက္တာမို႕ တြဲျပီး ဓာတ္ပံုရိုက္ခဲ့ပါတယ္။ အဲ့ဒီလို ပံုေတြ အမ်ားၾကီးလိုခ်င္တာ။ အခုေတာ ့မိုးရြာလို႕တဲ့က်န္တဲ့အရုပ္ေတြ မထြက္ၾကဘူး :( မစ္ကီဆို သိပ္ေတာင္မေတြ႕ခဲ့ရဘူး ။ တတ္ႏိုင္ဘူးကြယ္။ ရတာနဲ႕ပဲ ရိုက္ေတာ့မယ္ ဟိဟိ ။
အထဲမွာ ရွိသမွ် အေဆာက္အဦးေတြ အားလံုးက တကယ့္ကို ဒစ္စေနကာတြန္းကားထဲေရာက္သြားသလို ခ်စ္စရာေလးေတြၾကီးပါပဲ။ မိုးဖြဲဖြဲေလး က်ေနေသးေပမယ့္ ဘယ္သူမွ ထီးမေဆာင္းၾကေတာ့ပါဘူး။
မီးငယ္တို႕ လည္း ထီးမေဆာင္းေတာ့ပါဘူး။ သိပ္လည္းမခ်မ္းေတာ့တာလည္း ပါတာေပါ့ေလ။
၃ ဒီဂရီေလာက္ဆိုေတာ့ ေဆာ့ေနတာနဲ႕ပဲ သိပ္မခ်မ္းေတာ့ပါဘူး။



လက္နဲ႕ကိုယ္တိုင္ေလွာ္ရတဲ့ ေလွပါ။ ၀န္ထမ္းႏွစ္ေယာက္က ေရွ႕တေယာက္ ေနာက္တေယာက္ေနလို႕ ေလွာ္ပံု ေလွာ္နည္းေတြ သင္ေပးပါတယ္။ မီးငယ္တို႕လည္း ေလွာ္ဖို႕တန္းစီေနတုန္း ရိုက္ယူထားခဲ့တာပါ။ သူမ်ားေတြ ေလွာ္တုန္းက တိတ္ေနတဲ့မိုး၊ မီးငယ္တို႕လည္း ေလွေပၚေရာက္ေရာ မိုးေတြရြာခ်တာမို႕ အေအးမိေတာ့တာပါပဲ :(

လွည္းေလးခ်စ္စရာေလးေနာ္။ ( အထဲကလူမပါဘူး :D ) ဒစ္စေနလန္းထဲမွာ စီးစရာ ၁၀ မိနစ္ေလာက္ကို စီးဖို႕အတြက္ ၂နာရီခြဲေလာက္ ေစာင့္ရတယ္။ အဲ့ဒါနဲ႕ပဲ ၾကိဳျပီး ယူထားရတဲ့ လက္မွတ္ ( FAST PASS TICKET ) သြားယူထားရတာေပါ့ေနာ္။ အဲ့ဒါကလည္း တခါယူရင္ တေစာင္ပဲရသလို ႏွစ္နာရီေနမွ ေနာက္တေစာင္ ထုတ္ေပးပါတယ္။ မီးငယ္တို႕ ယူလိုက္တဲ့ လက္မွတ္က မနက္ ၈ နာရီမွာ တန္းစီတာေတာင္ ညေန ၆နာရီ ၂၀ မိနစ္တိတိမွာ ၀င္ရင္ ခ်က္ခ်င္းစီးရမယ္တဲ့ :O အဲ့ထက္ပိုျပီးေစာေစာေတာ့ မရဘူးတဲ့ကြယ္ . . တတ္ႏိုင္ဘူး .. ယူထားလိုက္တယ္ ... က်န္တာေတြကေတာ့ ဒီလိုပဲ သြားရင္းနဲ႕ ေတြ႕တဲ့ေနရာ စီးမယ္တဲ့ လူေခ်ာင္ေတာ့လည္း တန္းစီတာေပါ့ဆိုတာနဲ႕ မီးငယ္ကေတာ့ အစထဲက မစီးႏိုင္တဲ့လူဆိုေတာ့ သူတုိ႕ေျပာတာပဲ ေခါင္းညိတ္ေပါ့ :P



ဒါကေတာ့ လက္ေဆာင္ပစၥည္းအေရာင္းဆိုင္တခုပါ။ ဆိုင္တခုလံုးကို ဖန္ေတြ ေၾကြေတြနဲ႕ တည္ေဆာက္ထားျပီး စႏိုး၀ႈိက္မင္းသမီးေလးရဲ႕ အေၾကာင္းကို အစအဆံုးပံုေဖာ္ထားတဲ့ ဒီဇိုင္းေလးပါ။




အထဲမွာရွိတဲ့ လက္ေဆာင္ပစၥည္းေလးေတြပါ။ ၀ယ္မလို႕ၾကည့္လိုက္တာ အနည္းဆံုးေတာင္ ယန္း၁၄၇၀၀ တဲ့ အဟင့္ .. ဘယ္၀ယ္ႏိုင္မွာလဲ .. အရုပ္ေလးေတြက ပိစိေလးေတြကို ေစ်းကလည္း ၾကီးပါ့ :(
အကုန္လံုးကို လက္ေဆာင္ေပးမို႕ဟာ မ၀ယ္ႏုိင္လို႕ ပံုေလးတင္ျပီး လက္ေဆာင္ေပးလိုက္တယ္ ။
ၾကိဳက္သေလာက္ ယူၾကေတာ့ေနာ္ ဟီးးးး :D

တကယ့္လူေတြကို မိတ္ကပ္လိမ္းေပးထားတယ္ ထင္ျပီး မီးငယ္ ထေအာ္လို႕ ၀ိုင္းရီၾကေသးတယ္ ဟိဟိ ရွက္လိုက္တာ ။။ စက္ရုပ္ေတြတဲ့ .. အရုပ္မဟုတ္ဘူး... လူေတြ တကယ္လႈပ္ရွားေနသလို သက္၀င္လႈပ္ရွားေနၾကေတာ့ မီးငယ္လည္း လူေတြ ထင္တာေပါ့။။
တျခား အရုပ္ေတြလည္း လူေတြ ၀င္ျပီး
ေနေနၾကတာဆိုေတာ့ေလ :(မီးငယ္ ဒစ္စေနလန္းထဲမွာ စီးခဲ့တဲ့ ကစားနည္းေတြနဲ႕ ေနာက္ျပီးေတာ့
မီးငယ္အႏွစ္သက္ဆံဳးေနရာေတြကို သီးသန္႕ ပို႕စ္တခုတင္မွာမို႕ ဖတ္ေပးၾကဦးေနာ္ :)

Monday, March 8, 2010

အိမ္ကေလးရဲ႕ေမြးေန႕( တလျပည့္ )

အိမ္ကေလးကို တည္ေဆာက္ခဲ့တာ ဘာလိုလိုနဲ႕ ၁လျပည့္သြားခဲ့ျပီ။ ဒီၾကားထဲမွာ မီးငယ္ရဲ႕ အိမ္ကေလးကို လာလည္ၾကတဲ့ ကိုကို မမ သူငယ္ခ်င္း ေမာင္ေလး ညီမေလးေတြကို စိတ္ေက်နပ္ေလာက္ေအာင္ ပို႕စ္ေတြ မတင္ေပးႏိုင္ခဲ့ဘူးလို႕ ထင္မိလို႕စိတ္အားငယ္ရ ပါတယ္။ ဒီတပတ္ေတာ့ အိမ္ကေလးတစ္လျပည့္ အေနနဲ႕ မီးငယ္ သြားခဲ့တဲ့ ခရီးေတြ အမ်ားၾကီး ထပ္တင္ေပးဖို႕ စိတ္ကူးပါတယ္။ ( တကယ္က အခ်ိန္လံုး၀မရလို႕ပါ ) တစ္လျပည့္ အတြက္ အမွတ္တရ ျဖစ္သြားေအာင္ တင္ခ်င္တဲ့ ပို႕စ္ကေတာ့ မီးငယ္နဲ႕ DISNEY LAND ပါပဲ။ တလျပည့္ အမွတ္တရေပါ့ေနာ္။ လသားအရြယ္ အိမ္ကေလးကို လာေရာက္လည္ပတ္ၾကသူေတြအားလံုး ေခတၱခဏေလးပဲ ျဖစ္ျဖစ္ စိတ္ေအးခ်မ္းမႈေလး ရသြားတယ္ဆိုရင္ မီးငယ္ ဖန္တီးရက်ိဳး နပ္ပါျပီ ....

HAPPY BIRTHDAY PEACEFUL HOUSE of meenge
BE KEPT PEACEFUL for all visitors to ur house .........

Monday, February 22, 2010

သားသားမီးမီးတို႕အတြက္ ဂ်ပန္ရိုးရာပံုျပင္မ်ား ( ၁ )

ねずみ すもう Nezuminosumou

( ၾကြက္ဆူမိုနပမ္းပြဲ)


むかし ある ところ に、 とても こころ やさしいおじいさん と、 おばあさん いました。ある こと です。


「ばあさん や、 ちょっくら いって、しば かって くる よ。」


おじいさん そう いって、 いえ のうら ある へ、 でかけていきました。

ဟိုးေရွးေရွးတုန္းကေပါ့.. အရမ္းကို သေဘာေကာင္းျပီး ျဖဴစင္တဲ့ ဘိုးဘိုးဘြားဘြား လင္မယား ရွိၾကတယ္။
တေန႕မွာေတာ့ ဘိုးဘိုးက
အဘြားၾကီးေရ .. က်ဳပ္ထင္းခုတ္ဖို႕ ေတာင္ေပၚခနသြားဦးမယ္။
အဲ့ဒီလိုေျပာျပီး အိမ္ေနာက္ဘက္မွာရွိတဲ့ ေတာင္ေပၚကို ထြက္သြားခဲ့သတဲ့။

おじいさん しば かって いる と、

「デンガショツ、 デンガショツ。」

むこう 林(はやし) なか から、 おかしなこえ きこえて きました。
「はて? なん じゃろう。 みょうなこえ じゃ な。」

ဘိုးဘိုးဟာ ထင္းေတြခုတ္ေနလိုက္တာ ဒုတ္ ဒုတ္ နဲ႕ အသံေတြ ျမည္ေနေတာ့တာေပါ့.။
အဲ့ဒီလို ထင္းေတြ ခုတ္ေနရင္းနဲ႕ သစ္ေတာထဲကေန ထူးဆန္းတဲ့အသံတသံကို ၾကားလိုက္ရသတဲ့။
ဟယ္.. ဘာသံပါလိမ့္.. ထူးဆန္းလွခ်ည္လား။

おじいさん ふしぎに おもい ながら、そっと しげみ わけて、 なか はいって いきました。

ဘိုးဘိုးက စိတ္ထဲထူးဆန္းအံ့ၾသေနရင္းနဲ႕ ့ ေတာအုပ္ကို ရွင္းလင္းရင္းနဲ႕ ေတာအုပ္ထဲထိ ၀င္သြားၾကည့္ခဲ့ေတာ့တာေပါ့။

すると、 小さな(ちいさな) あきち に、まるい どひょう つくって、やせた ねずみ ふとった ねずみ すもう とって いました。

ဘိုးဘိုးလည္း ၀င္သြားလိုက္ေရာေနရာလြတ္ၾကီးတခုမွာ ၾကြက္ပိန္ပိန္ေလးတေကာင္နဲ႕ ၾကြက္၀၀ၾကီး တေကာင္ဟာ ၾကိဳး၀ိုင္းလုပ္ျပီးေတာ့ ဆူမိုကစားနည္းကို ကစားေနၾကတာေတြ႕လိုက္ရတယ္တဲ့။

「ほほう、 これ おもしろい。」

おじいさん は、 かげ かくれて、ぐっと こらしました。

အိုး.......... စိတ္၀င္စားစရာပါလား.။
ဘိုးဘိုးဟာ အဲ့လို ေရရြတ္ရင္းနဲ႕ သူ႕ကို မျမင္ႏိုင္ေအာင္လို႕ သစ္ပင္ၾကီးတပင္ရဲ႕ ေနာက္ကြယ္မွာပုန္းျပီး ေသေသခ်ာခ်ာကို ၾကည္႕ေနေတာ့တာေပါ့.

やせた ねすみ は、 おじいさん のいえ ねずみ です。
ふとった ねずみ は、 村(むら) のちょうじゃ いえ ねずみ です。

ၾကြက္ပိန္ပိန္ေလးဟာ ဘိုးဘိုးနဲ႕ဘြားဘြားတို႕ရဲ႕ အိမ္က ၾကြက္ကေလးတဲ့။
ၾကြက္၀၀ေလးကေတာ့ ေတာအုပ္ထဲက သူေဌးတေယာက္ရဲ႕ အိမ္က ၾကြက္ကေလးေပါ့။

「おら とこ ねずみ や。 それっ、がんばれ。 がんばれ。」
おじいさん は、 いっしょうけんめいおうえん しました。

ငါတို႕အိမ္ကၾကြက္ကေလးေရ.. ၾကိဳးစားထား .. ၾကိဳးစားထား
ဘိုးဘိုးဟာ ၾကိဳးစားပမ္းစားနဲ႕ အားေပးေနေတာ့တာေပါ့။

けれども、 おじいさん いえ ねずみ は、力(ちから) よわくて、 どうにも なりません。なんど やって も、 スポン スッポン と、なげとばされて しまいます。おじいさん は、 じぶん いえ やせたねずみ かわいそうに なりました。


ဘယ္လိုပဲဘိုးဘိုးက အားေပးေနေပမယ့္ ဘိုးဘိုးရဲ႕အိမ္က ၾကြက္ကေလး ၾကြက္ပိန္ပိန္ေလးျဖစ္ျပီး
အားကလည္းမရွိတာမို႕ ဘယ္လိုမွ မႏိုင္ႏိုင္ဘူးေပါ့ကြယ္။
ဘယ္ေလာက္ပဲ ၾကိဳးစားေပမယ့္ ေနာက္ဆံုးေတာ့ ထြက္ေျပးသြားရသတဲ့။
ဘိုးဘိုးကလည္း သူ႕အိမ္က ၾကြက္ပိန္ပိန္ေလးအတြက္ အရမ္းကို စိတ္မေကာင္းျဖစ္သြားရသတဲ့။

いえ かえって くる と、 おじいさん おばあさん ねずみ はなし しました。
「かわいそうで な。 わし は、 なみだ でた わ。 いくらかかって いって も、 スポン スッポン なげられて、どろ だらけ なって な。 でる ようにして やり が、 うち びんぼう でおいしい たべもの など ない な。」
おじいさん は、 ふうっ いき をはきました。


ဘိုးဘိုးဟာ အိမ္ကိုလည္း ျပန္ေရာက္ေရာ ဘြားဘြားကို ၾကြက္ပိန္ပိန္ေလးအေၾကာင္းျပန္ေျပာျပေတာ့တာေပါ့။
၀မ္းနည္းစရာပါပဲ ရွင္မရယ္. က်ဳပ္ျဖင့္ မ်က္ရည္ေတြေတာင္ ထြက္လာတယ္။
ၾကြက္ပိန္ေလးကေလ ဘယ္ေလာက္ပဲ ၾကိဳးစားျပီး တိုက္ခိုက္ေပမယ့္ အားမွမရွိေတာ့ သူပဲ ခံရတာေပါ့။
သူ႕ကို ငါ အားေတြရွိလာေအာင္ လုပ္ေပးခ်င္လိုက္တာ
ငါတုိ႕ကဆင္းရဲေတာ့ အားရွိတဲ့ အရသာရွိတဲ့ အစားအေသာက္ေတြမွမရွိဘဲေလ
ဘိုးဘိုးက သက္ျပင္းရွည္ၾကီး ခ်ျပီး ၀မ္းပမ္းတနည္းေျပာလိုက္သတဲ့။

すると おばあさん が、「それでは、 おもち ついて、 だべさせて やりましょう。」
と、 いいました。そこで ふたり は、 お正月(おしょうがつ) ため だいじにしまって ある おこめ たいて、 おもち をつきました。

အဘိုးၾကီးရယ္.. ဒါျဖင့္လည္း က်ဳပ္ ေကာက္ညွင္းေထာင္းျပီး သူ႕ကိုေကၽြးလိုက္ပါ့မယ္ေတာ္။
လို႕ ဘြားဘြားက ေျပာလိုက္တယ္တဲ့။
အဲ့ဒီေနာက္မွာေတာ့ ဘြားဘြားက ႏွစ္သစ္ကူးခ်ိန္က်မွ မုန္႕လုပ္ဖို႕ စုေဆာင္းထားတဲ့ အဖိုးတန္ ေကာက္ညွင္း ေတြကို ထုတ္ျပီး ေထာင္းရေတာ့တာေပါ့။

「さあ、 ここ おいておく よ。 たくさん たべて な、力 つける よ。」
おじいさん おばあさん は、おもち だんご まるめて、ねずみ よく かお だすたな おきました。

ကဲဒီေနရာမွာ ထားလိုက္ျပီေနာ္။ ၾကြက္ကေလးေရ.. မင္းအမ်ားၾကီးစားျပီး အားေတြရွိလာေအာင္ လုပ္စမ္းပါကြယ္။
အဲ့ဒီလို ေျပာျပီးေတာ့ ဘိုးဘိုးနဲ႕ဘြားဘြားက ေကာက္ညွင္းမုန္႕ေတြကို ၾကြက္ကေလးမၾကာခဏလာေလ့ရွိတဲ့စင္ေလးေပၚကို သြားျပီးတင္ေပးထားလိုက္တယ္တဲ့။

つぎ あさ、 おもち ぜんぶ なくなって いました。
「よし、 よし。 これで、 うんと ついた だろう。」
おじいさん よろこび ながら、 また でかけていきました。 そして、 しば かって いる と、「デンカショッ、 デンカショッ。」きのう おなじ ように、 ねずみ たち のかけごえ きこえて きました。
「おう、 おう。 やっとる。 やっとる。」
おじいさん は、 にこにこ 林(はやし) のなか はいって いきました。

ေနာက္တေန႕မနက္လည္းေရာက္ေရာ ေကာက္ညွင္းမုန္႕ေတြ တခုမွ မရွိေတာ့ဘူးတဲ့။
ေကာင္းတယ္ေကာင္းတယ္။ ဒါဆိုရင္ေတာ့ သူ႕မွာ အားေတြ အမ်ားၾကီး ျဖစ္ေနေလာက္ျပီ။
ဘိုးဘိုးဟာ အရမ္းကို ၀မ္းသာၾကည္ႏူးျပီးေတာ့ ေနာက္တေခါက္ ေတာင္ေပၚကို တက္လာခဲ့သတဲ့ကြယ္။
ဘိုးဘိုးဟာ အရင္ေန႕ကလိုပဲ ထင္းေတြ ကို ဒုတ္ ဒုတ္နဲ႕ ေခြေနေတာ့တာေပါ့။
ထင္းေခြေနရင္းနဲ႕ ၾကြက္ေတြရဲ႕ ေအာ္သံကို ၾကားလိုက္ရျပန္သတဲ့။

အိုး.. အိုး.. ပြဲစေနျပီ ပြဲစေနျပီ လို႕ ေရရြတ္ရင္းနဲ႕ ေတာထဲကို ျပံဳးေပ်ာ္ျပီး ၀င္လာခဲ့သတဲ့ကြယ္။

「ヨイトサノ ヤーエ。」
ちょうじゃ いえ のふとった ねずみ が、 あし をあげて、 しこ ふみました。

သူေဌးၾကီးရဲ႕အိမ္က ၾကြက္၀၀ၾကီးက ေျခေထာက္ကိုေျမွာက္ျပီးေတာ့ ၾကိဳး၀ိုင္းေပၚကို ခုန္တက္လိုက္သတဲ့


「ヨイトサノ ヤーエ。」
おじいさん いえ のねずみ も、 まけ いっぱいしこ ふみました。
「はっきょい、 のこった。」

ဘိုးဘိုးဘြားဘြားတို႕ရဲ႕ အိမ္က ၾကြက္ပိန္ပိန္ေလးကလည္း အရႈံးမေပးဘဲ ခြန္အားေတြ အျပည့္ထည့္ျပီးေတာ့ ခုန္တက္လိုက္သတဲ့ကြယ္။

ひき ねずみ は、 がっちり くみあいました が、すぐに スポン。 ちょうじゃ いえ ねずみ が、なげとばされて しまいました。
「よし。 もう いっちょう だ!」

ၾကြက္ႏွစ္ေကာင္က ျပင္းျပင္းထန္ထန္တိုက္ခိုက္ၾကေတာ့တာေပါ့။

ေနာက္ဆံုးမွာေတာ့ သူေဌးအိမ္က ၾကြက္၀၀ၾကီးက ထြက္ေျပးသြားရေတာ့သတဲ့။

ေကာင္းလိုက္တာ။ ေနာက္တခနေလာက္ပါပဲ။

なんど やって も、 おなじ です。なげとばされる は、 ふとったちょうじゃ いえ ねずみ です。


「おかしい な。 おめえ、 どうして きゅうにつよく なった だ?」
ちょうじゃ いえ ねずみ が、 くび をかしげ ながら いいました。

ဘယ္ႏွၾကိမ္ပဲ တိုက္ခိုက္တိုက္ခိုက္ အတူတူပဲျဖစ္ေနခဲ့တယ္။

ဒါေပမယ့္ ဒဏ္ရာေတြ ရေနခဲ့တာကေတာ့ သူေဌးၾကီးရဲ႕ အိမ္က ၾကြက္၀၀ၾကီးတဲ့။

အဓိပၸာယ္မရွိလိုက္တာ။ မင္း ဘယ္လိုျဖစ္လို႕ ရုတ္တရက္ၾကီး အားေတြရွိလာရတာတုန္း

သူေဌးၾကီးရဲ႕အိမ္က ၾကြက္၀၀ၾကီးက ေခါင္းကိုဘယ္ညာယမ္းရင္းနဲ႕ ေျပာေနသတဲ့ကြယ္။


「おらぁ、 ゆんべ うんと もち くった から、 つよく なった じゃ。」
おじいさん いえ ねずみ は、 もりあがった うで をじまん そうに みせ ながら、 いいました。


「いい なあ。 おら とこ いえ は、 かねもち でもけちんぼ で、 もち なんか つか ぬ。 こんや おめえ のいえ いく から よ。 おら もち くわせて くれ ろ。」
ちょうじゃ いえ ねずみ が、 いいました。


「おら いえ びんぼう から、 おまえ がたくさん おかね もって きたら な。」
「もって いく。 もって いく。 おかね なら、いくら でも ある からーー」

ငါက မေန႕ညက ေကာက္ညွင္းမုန္႕ေတြစားလိုက္တာကိုးကြ. ငါ့မွာ အားေတြျဖစ္လာတာေပါ့။

ၾကြက္ပိန္ပိန္ေလးက သူရဲ႕ဗလေတြကို ထုတ္ျပရင္းနဲ႕ ဂုဏ္ယူ၀င္ၾကြားစြာ ေျပာသတဲ့ကြယ္။

အိုး.. ေကာင္းလိုက္တာကြာ. ငါ့ရဲ႕အိမ္ကေတာ့ ခ်မ္းသာၾကပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ကပ္စီးႏွဲတယ္ကြ. မင္းကို လုပ္ေပးသလိုမ်ိဳး ငါ့အတြက္ ေကာက္ညွင္းေတြ ေထာင္းမေပးၾကဘူး။

ဒါ့ေၾကာင့္ ငါလည္းဒီည မင္းအိမ္ကိုလာျပီး ေကာက္ညွင္းမုန္႕ေလးစားခြင့္ေပးပါကြာ။

သူေဌးၾကီးရဲ႕အိမ္က ၾကြက္၀၀ၾကီးက အဲ့လိုေျပာသတဲ့။

ငါ့အိမ္က ဆင္းရဲတယ္ကြာ။ ဒါေၾကာင့္မင္း ေငြအသျပာေတြ ယူလာမယ္ဆိုရင္ေတာ့ ျဖစ္ပါတယ္။

ၾကြက္ပိန္ပိန္ေလးက အဲ့ဒီလိုေျပာလိုက္ျပန္တယ္။

ျဖစ္တယ္။ ယူလာမယ္. ယူလာမယ္။

ေငြဆိုရင္ေတာ့ ငါ့မွာ အမ်ားၾကီးပဲ။

ၾကြက္၀၀ၾကီးက အားရ၀မ္းသာေျပာလိုက္ေတာ့တာေပါ့


「そん だら、 ぜんぶ おこめ をたいて、 ひき いっぱいもち たべさせて やりましょう。お正月 まださき こと。 どうにかなりますよ。」
そこで また おもち をついて、 たな おきました。
やさしい おばあさん は、二 ひき ねずみ ため に、赤い(あかい) ふんどし 本(にほん)つくって、 おもち わき におきました。

ကဲ .. ဒီလိုဆိုရင္ေတာ့ ေနာက္တခါ ေကာက္ညွင္းေထာင္းျပီး ေကာင္ညွင္းမုန္႕ေတြလုပ္ၾကတာေပါ့ကြာ။ ျပီးေတာ့ ဒီၾကြက္ႏွစ္ေကာင္ကို ေကၽြးၾကတာေပ့ါ။ ႏွစ္သစ္ကူးကလည္း အမ်ားၾကီးလိုပါေသးတယ္။ ငါတို႕ ျပန္လုပ္ႏိုင္မွာပါ။

အဲ့ဒီလိုနဲ႕ပဲ ဘိုးဘိုးနဲ႕ဘြားဘြားက ေကာက္ညွင္းကိုတခါထပ္ေထာင္းျပီး စင္ေလးေပၚမွာ တင္ထားေပးျပန္တာေပါ့။ တကယ့္ကို ၾကင္နာသနားတတ္တဲ့ သေဘာေကာင္းတဲ့ ဘြားဘြားက မုန္႕ေတြအျပင္ ျခံဳထည္အနီေလးႏွစ္ထည္ကိုပါ ကိုယ္တိုင္လုပ္ျပီးေတာ့ ထားေပးထားသတဲ့။


あさ おきる と、 おもち ふんどし も、 なくなって いました。
「ばあさん や、 ゆんべ ちょうじゃどん いえ ねずみ が、きた ようじゃ な。
さて、 きょう どっち かつ かな。 たのしみ じゃ。」
おじいさん は、 わくわく ながら、 へでかけよう しました。


ဘိုးဘိုးနဲ႕ဘြားဘြားတို႕ႏိုးလာတဲ့အခါမွာေတာ့ ေကာက္ညွင္းမုန္႕ေတြေရာ ျခံဳထည္ေတြေရာ မရွိေတာ့ဘူးတဲ့။

အဘြားၾကီးေရ ၾကည့္ရတာေတာ့ ညက သူေဌးအိမ္က ၾကြက္၀၀ၾကီး လာသြားပံုပဲ။

ဒီေန႕ေတာ့ ဘယ္သူႏိုင္မလဲ စိတ္၀င္စားစရာပဲကြာ

ဘိုးဘိုးကအဲ့လိုေျပာျပီး စိတ္လႈပ္ရွားစြာနဲ႕ပဲ ေတာင္ေပၚကို တက္ဖို႕ထြက္လာခဲ့သတဲ့။

すると、 いえ すみ に、小ばん(こばん) まい おいて ありました。
「ばあさん や、 ばあさん や。 ちょうじゃ どん のいえ ねずみ は、 ほんと おたから もってきた よ。」
おじいさん びっくりして、 おばあさん よびました。

ေတာင္ေပၚကိုတက္ဖို႕ထြက္လာတဲ့အခါမွာ အိမ္ရဲ႕ ေထာင့္မွာ ေရႊဒဂါၤးသံုးျပားကို ဘိုးဘိုးက ေတြ႕လိုက္ရတယ္။

အဘြားၾကီးေရ အဘြားၾကီးေရ သူေဌးၾကီးအိမ္က ၾကြက္၀၀ၾကီးက တကယ္ကို သယ္လာတာပဲကြ

လို႕ အံ့ၾသစြာနဲ႕ ေအာ္ဟစ္ျပီး ေျပာလိုက္သတဲ့


おじいさん は、 おばあさん つれて、山 でかけて いきました。
ふたり しば かって いる と、
「デンカショッ、 デンカショッ。」
いつも より、 げんき こえ がきこえて きました。

ဘိုးဘိုးဟာ ဘြားဘြားကိုေခၚျပီးေတာ့ ေတာင္ေပၚကို တက္ဖို႕ထြက္လာခဲ့သတဲ့။

ဘိုးဘိုးဘြားဘြား လင္မယားဟာ ဒုတ္ ဒုတ္ နဲ႕ ထင္းေတြ ေခြေနလိုက္ေတာ့တယ္။

အဲ့ဒီလိုလုပ္ေနရင္းနဲ႕ ဟိုးအရင္ကထဲ ပိုျပီးအားေကာင္းတဲ့ အသံကို သူတို႕ၾကားလိုက္ရတယ္။

「それ、 それ、 はじまった。 はじまった。さあ、 いこうーー」
おじいさん は、 おばあさん ひいて、林 なか はいって いきました。

အဲ့ဒါပဲ။ အဲ့ဒါပဲ။ စေနျပီ စေနျပီ။ လာ.. ရွင္မေရ.. သြားၾကည့္ၾကစို႕

ဘိုးဘိုးဟာ ဘြားဘြားရဲ႕လက္ကိုဆြဲလို႕ ေတာအုပ္ထဲကို ၀င္သြားေတာ့သတဲ့ကြယ္။


赤い ふんどし しめた かわいらしい ねずみ ひき、くんだり はなれたり して、 すもう とって います。けれども、 どちらも つよく て、 なんどとって も、 しょうぶ つきません。

အနီေရာင္ ျခံဳထည္ကို ျခံဳလႊမ္းထားတဲ့ ခ်စ္စရာေကာင္းေနတဲ့ ၾကြက္ကေလးႏွစ္ေကာင္ဟာ ပူးကပ္သြားလိုက္ ခြာသြားလိုက္နဲ႕ ဆူမိုကစားနည္းကို ကစားေနၾကတာေပါ့။ ဒါေပမယ့္လည္း ႏွစ္ဖက္စလံုးက သန္စြမ္းျပီး အားေတြေကာင္းေနတာေၾကာင့္ ဘယ္လိုပဲ ကစားကစား ကစားပြဲမွာ အႏိုင္အရႈံးသတ္မွတ္လို႕မရဘဲ သေရပဲြပဲ ျဖစ္ေနေတာ့တာေပါ့။

おじいさん おばあさん は、たのし そうに ゆうがた まで ねずみ のすもう みて いました。それ から いう もの、 おじいさん とおばあさん は、 ちょうじゃ いえ ねずみ がもって きた お金 で、 いつまでも しあわせに くらしました さ。
ーー「ねずみ すもう」 おはなし、 これ おしまい。


ဘိုးဘိုးဘြားဘြားတို႕က အရမ္းကိုေပ်ာ္ျပီးေတာ့ ညေနဘက္ေရာက္တဲ့အထိ ၾကြက္ေလးေတြရဲ႕ ဆူမိုနပမ္းပြဲ ကို ၾကည့္ေနခဲ့ၾကသတဲ့။ အဲ့ဒီအခ်ိန္ကစလို႕ ဘိုးဘိုးနဲ႕ဘြားဘြားတို႕ဟာ သူေဌးၾကီးအိမ္က ၾကြက္၀၀ၾကီးယူလာတဲ့ ေငြေတြနဲ႕ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ရႊင္ရႊင္ေနထိုင္သြားၾကေတာ့သတဲ့ကြယ္။


ပံုျပင္ေလးကေတာ့ဒါပါပဲ။