( ၂၀၀၉ခုႏွစ္ စက္တင္ဘာလ ၂၃ရက္ေန႕ )
ကာစတန္မာ ကုမၸဏီကလူေတြက ေတာ္ေတာ္ေလးကို လႈိက္လႈိက္လွဲလွဲနဲ႕ ေႏြးေထြးၾကပါတယ္။ ကၽြန္မလည္း ေရာက္ကာစမို႕ အလုပ္ေတြရႈပ္ေနတာနဲ႕ ေန႕တိုင္အစည္းအေ၀းေတြထုိင္၊ အလုပ္ကိစၥေတြ ေဆြးေႏြးေနတာနဲ႕ ဘယ္လိုမွကို ဘယ္ကိုမွ မေရာက္ႏိုင္ခဲ့ပါဘူး။ ဒီေန႕လည္း ဘာအစီအစဥ္မွ မရွိဘဲနဲ႕ ရံုးပိတ္ရက္ၾကီးကို ရုံးသြားရတာကေန ကၽြန္မနဲ႕ တူတူတြဲလုပ္ရတဲ့ ကာစတန္မာဆိုက္က ဂ်ပန္လူမ်ိဳးနဲ႕ စကားေျပာရင္းကေန ရံုးနဲ႕ သိပ္မေ၀းလွတဲ့ မိုအိ၀ ယာမ ( မိုအိ၀ ေတာင္ ) ကို အလည္ေရာက္ခဲ့ပါေတာ့တယ္။ ညေန ၃ နာရီခြဲေလာက္မွ အလုပ္ေတြလက္စသတ္ျပီးရံုးကထြက္လာတာ ၄နာရီေက်ာ္ေလာက္မို႕ ေတာင္ကိုေရာက္ေတာ့ ညေနေစာင္းေလး ျဖစ္ေနပါျပီ။ ကင္မရာလည္း မပါလာတာမို႕ လက္စြဲေတာ္ ဖုန္းနဲ႕ပဲ ရိုက္ခဲ့ရပါတယ္။ ဘယ္လိုမွေတာ့ ပံုေတြ မလွႏိုင္တာအမွန္ :P
မိုအိ၀ ေတာင္ေျခ ေကဘယ္လ္ကားမစီးခင္ အမွတ္တရ
ေတာင္ေပၚကို ဒီေကဘယ္လ္ကားေလးနဲ႕ သြားရတာပါ။ကိုယ္ပိုင္ကားနဲ႕တက္ခ်င္သူေတြလည္း သီးသန္႕သြားလို႕ရပါတယ္
ဒါကေတာ့ေကဘယ္လ္ကားစီးေနရင္းနဲ႕ ျမင္ရတဲ့ ျမင္ကြင္းေတြပါ။ ကင္မရာမဟုတ္ေတာ့လည္း မႈန္လို႕မိႈင္းလို႕ :(
လမ္းမွာတဆင့္ ေကဘယ္လ္ကားေလးရပ္ျပီးေတာ့ ဘတ္စ္အေသးေလးနဲ႕ ထပ္သြားရပါေသးတယ္။
ေတာင္ေပၚေရာက္ေတာ့အမွတ္တရရိုက္ခဲ့တဲ့ပံုပါ။ ဂ်စ္တီးဂ်စ္ကန္ ေကာင္မေလးကို သားသမီးတေယာက္လို ေစာင့္ေရွာက္ေပးခဲ့တဲ့ ကာစတန္မာ ကုမၸဏီက ဂ်ပန္ မိတ္ေဆြပါ။ ေက်းဇူးတင္စြာနဲ႕ အမွတ္ရေနမွာပါ။
ဒီပံုကေတာ့ ေတာင္ေပၚကေန လွမ္းျမင္ရတဲ့ ဆပ္ပိုရိုျမိဳ႕ျမင္ကြင္းပါ။
ကင္မရာမပါသြားတာကိုပဲ ႏွေျမာလို႕ မဆံုးပါဘူး။
ကင္မရာမပါသြားတာကိုပဲ ႏွေျမာလို႕ မဆံုးပါဘူး။
ေဟာ့ကိုင္းဒိုးမွာကလြဲလို႕ ဘယ္မွာမွ မရွိတဲ့ ရိုမန္ဒန္းရွလို႕လည္းေခၚတဲ့ ကားရထား အေသးေလးပါ။ လမ္းမၾကီးေပၚမွာ ရထားသြားသလို လမ္းေၾကာင္းနဲ႕သြားေနတာ အရမ္းခ်စ္ဖို႕ေကာင္းတယ္။
လြမ္းတယ္ဆပ္ပိုရိုရယ္။ တကယ္ကိုအမွတ္တရ ေပ်ာ္စရာေတြ အမ်ားၾကီး ရခဲ့ပါတယ္။
လြမ္းတယ္ဆပ္ပိုရိုရယ္။ တကယ္ကိုအမွတ္တရ ေပ်ာ္စရာေတြ အမ်ားၾကီး ရခဲ့ပါတယ္။
0 comments:
Post a Comment